Ó, ljóssins faðir, lof sé þér,
að líf og heilsu gafstu mér
og föður minn og móður.
Nú sest ég upp, því sólin skín,
þú sendir ljós þitt inn til mín.
Ó, hvað þú, Guð ert góður.
Þú býr á háum himnastól
og hefur skapað þessa sól
og alla veröld víða,
þú klæðir grösum fagra fold,
þú fæðir veikan orm í mold,
og dýr og fuglinn fríða.
Þig lofa gjörvöll lífsins mál,
þig lofar einkum mannsins sál,
hún þekkir elsku þína.
Ég veit, minn Guð, þú verndar mig,
ég veit ég á að biðja þig,
sem tilbjóst tungu mína.
Þitt blessað ljósið lýsi mér,
svo lifi ég og fylgi þér
á vísdóms vegi sönnum,
en auk mér þroska, dyggð og dáð,
svo dafni ég í Jesú náð,
Þigg, Guð, minn faðir, hug og hönd,
mitt hjarta, vilja, líf og önd,
svo blessuð boð þín geymi.
Að treysta, hlýða, þóknast þér
sé þúsund sinnum dýrra mér,
en fylgja holdi’ og heimi.
Sb. 506
Texti: Matthías Jochumsson
Lag: Niels W. Gade